Tijdelijk contractant Menno van der Kamp bouwt aan een interessante carrière bij de EU

Weblogbericht | 12-02-2018 | EU-medewerker

Het concours is mooi, maar niet heilig, vindt Menno. “Als je interesse bij de EU ligt, zijn er nog vele andere manieren om er carrière te maken.” In 2014 kwam Menno in Brussel als trainee bij de Europese Commissie, daarna kon hij op zijn afdeling blijven met een tijdelijk contract. “In die periode heeft mijn baas wel twintig keer gezegd dat hij, als het had gekund, mij allang een vaste baan had aangeboden. Maar dat kan niet zonder dat ik voor het concours slaag. Ik heb dat twee keer geprobeerd, maar het is niet gelukt. Eén keer scheelde het maar één puntje.”

Europese Unie op één

Tijdens zijn studies Technische Bestuurskunde en Civiele Techniek aan de TU Delft lag Menno’s focus op transport. “Dat interesseerde me enorm. In de eerste jaren van mijn studie heb ik een lijstje gemaakt met bedrijven of instellingen waar ik graag zou willen gaan werken. Op nummer één stond de Europese Unie. Bij het vak Europees recht zag ik dat veel visies op Europees transport worden ontwikkeld in Brussel. Dat trok me meer dan alleen het Nederlandse perspectief. Ik solliciteerde naar het Bluebook traineeship - het traineeship van de Europese Commissie. Zo ben ik bij DG MOVE (transport) terechtgekomen.”

Actief opstellen

Als trainee kreeg Menno meteen al verschillende verantwoordelijkheden over bepaalde onderwerpen op transportgebied. “Dat voelde goed, ik werd serieus genomen, draaide mee als een volwaardige medewerker van de afdeling. Een maand voordat mijn traineeship zou eindigen ben ik naar mijn afdelingshoofd gegaan om aan te geven dat ik zou willen blijven. Daar moet je je wel zelf actief in opstellen, de banen komen niet naar je toe hier in Brussel. Mijn baas had er wel oren naar, want er zouden op korte termijn drie mensen weggaan en ik functioneerde goed. Ik kon een tijdelijk contract krijgen.”

Op het juiste moment op de juiste plek

Na twee jaar kon Menno’s tijdelijke contract niet nog een keer worden verlengd, omdat het budget van de afdeling op was. “Uiteindelijk heb ik toen een baan gevonden bij het Europese parlement, waar ik nu alweer twee jaar werk. Op een evenement over transport kwam ik mijn huidige baas, Matthijs van Miltenburg, van D66, tegen. Hij was op zoek naar een medewerker, daar stond ook een vacature voor uit. Toen ben ik een keer koffie met hem gaan drinken en dat klikte zo goed dat hij vroeg of ik wilde solliciteren. Zo werkt het hier in Brussel: je carrièrekansen hangen in belangrijke mate af van je netwerk en of je op het juiste moment op de juiste plek bent.”

Marktwaarde

“Als je niet voor het concours slaagt, of niet in één keer, is dat dus zeker niet het einde van de wereld,” benadrukt Menno. “Er zijn nog zo veel meer leuke banen hier. Je moet wel volhardend zijn en duidelijk kunnen uitspreken waar je goed in bent.” Werken bij de EU - al is het op een tijdelijk contract - verhoogt ook je marktwaarde buiten de EU-instellingen, merkt Menno. “Als je eenmaal in Brussel werkt, word je steeds interessanter voor bijvoorbeeld lobbyorganisaties of grote bedrijven die een voet aan de grond willen krijgen in Brussel.”

Brusselse community

Leven in Brussel is al een mooie ervaring op zich, zo sluit Menno af. “Het is een rauwe stad. Echt buitenland, totaal anders dan Nederland. En het gaat misschien niet allemaal zo efficiënt en zo effectief als in Nederland, maar als je dat op een gegeven moment accepteert wordt het alleen maar leuker. Werk en privé gaan vloeiend in elkaar over. Al mijn vrienden hier werken bij de Commissie of bij het Parlement of zijn lobbyist. We eten samen, drinken samen, gaan er samen op uit en werken samen. Het is echt een ‘community’, daar moet je van houden. Ik vind het geweldig, maar ik onderhoud ook stevige banden met mijn vrienden in Nederland. Om af en toe even uit de bubbel te zijn.”