Het Schuman traineeship: “Bijdragen aan Europees beleid voor een inclusieve en rechtvaardige samenleving”
Anke Besseling zat in het tweede jaar van haar bachelor politicologie aan de Universiteit van Amsterdam (UvA) toen een vriendin haar op de diverse traineeships bij Europese instituties wees. Niet veel later solliciteerde ze voor het traineeship bij het Europees Parlement (EP), ook wel bekend als het Schuman traineeship, waarna ze na enkele pogingen werd aangenomen bij de DG EPRS (de onderzoeksdienst van het EP) in Luxemburg. Inmiddels zitten haar vijf maanden er alweer bijna op. Waarmee heeft Anke zoal ervaring opgedaan en welke tips heeft ze voor nieuwe trainees?
Internationale politiek had altijd al Ankes interesse, maar ook antropologie vond ze naar eigen zeggen fascinerend. “Nadat ik in 2019 de bachelor-studies politicologie en antropologie had afgerond, startte ik aan de UvA met de master politicologie met een specialisme in politieke economie. Later volgde ik ook nog master in medische antropologie en sociologie om meer te leren over gendergelijkheid en reproductive politics; de rechten en vrijheden in een land rond het krijgen van kinderen. Ik werkte als vrijwilliger bij Amnesty, deed verschillende Erasmus plus-projecten op Europees niveau en ik volgde een training van de Raad van Europa over Youth advocacy for democracy and human rights.”
Dicht bij de besluitvorming
Anke vertelt dat ze in het Schuman traineeship een kans zag om vroeg in haar carrière bij te dragen aan Europees beleid en besluitvorming en zo ook aan Europese samenlevingen. “Tijdens mijn studies ben ik bijna alleen maar met theorie bezig geweest. Dat is ook leuk en leerzaam, maar als gepassioneerd politicoloog zit ik het liefst zo dicht mogelijk bij de plek waar de daadwerkelijke besluiten worden genomen. Die plek is niet alleen het EP in Brussel. Van de enkele honderden deelnemers die tweejaarlijks met dit traineeship starten, gaat de meerderheid in Brussel aan de slag maar ook een deel in Luxemburg en de rest in Straatsburg.”
Drie keer scheepsrecht
Verbaasd was Anke niet toen ze voor haar eerste sollicitatie werd afgewezen. Maar zelfs toen ook de tweede poging mislukte, hield ze haar rug recht. “Het Schuman traineeship is ontzettend populair en het aantal plekken is beperkt. Je moet dus niet raar opkijken als het een paar pogingen kost om aangenomen te worden. In mijn geval was het bij de derde sollicitatie raak. Ik werd gebeld vanuit Luxemburg met de vraag of ik daar als trainee op de DG EPRS wilde starten. Eigenlijk had ik drie units in Brussel als voorkeur opgegeven, maar toch vond ik dit ook een geweldige kans om ervaring op te doen op Europees niveau. Dus nam ik het aanbod dankbaar aan.”
" Je moet niet raar opkijken als het een paar pogingen kost om aangenomen te worden"
Breed takenpakket
Anke kwam in Luxemburg op de DG EPRS bij de unit Ask EP te werken. “Mijn takenpakket was redelijk breed. Ik deed vooral veel aan het opstellen van model-antwoorden voor burgervragen. Dat zijn documenten met informatie over Europees beleid, bedoeld om Europarlementariërs te ondersteunen bij vragen van burgers. Die documenten kunnen over allerlei onderwerpen gaan. Ik heb me bijvoorbeeld verdiept in Parlementaire Commissies, visserij, migratie, online gokken, geestelijke gezondheid en buitenlandse zaken – waaronder EU-Chinarelaties, de genocide van Armeniërs en Syrië. Soms reageerde ik ook zelf op vragen die burgers indienden bij het EP. Ik hield ook alle plenaire vergaderingen van het EP bij op nieuwe wetten en regels. En ik vond het geweldig om te helpen bij de organisatie van Europadag, de jaarlijkse dag waarop Europese instituties hun deuren openen voor het publiek.”
Gelijkgestemdheid in het team
Over haar collega’s bij het EP is Anke enorm te spreken. “De internationale en multiculturele omgeving waarin ik me de afgelopen maanden bevond, paste perfect bij mij. Al mijn collega’s waren net zo ambitieus en politiek betrokken als ik en net zo gedreven om bij te dragen aan de Europese samenleving. Door die gelijkgestemdheid in het team had ik elke dag zin om naar werk te gaan. Verrijkend vond ik ook dat ik steeds veel verschillende talen hoorde. Daardoor is mijn gehoor nu beter getraind en begrijp ik vreemde talen sneller. De werkcultuur was ook veel minder hiërarchisch dan ik vooraf dacht. Iedereen is heel benaderbaar, ongeacht zijn of haar functie. En ook al was ik de jongste op de afdeling, ik voelde me steeds erkend als een volwaardig teamlid.”
"Al mijn collega’s waren net zo ambitieus en politiek betrokken als ik en net zo gedreven om bij te dragen aan de Europese samenleving"
Tips voor sollicitanten
“Wees geduldig, de aanhouder wint”, vat Anke haar belangrijkste tip voor traineeship-sollicitanten samen. “Je kunt je kansen ook vergroten door je goed te onderscheiden. Wat daarbij helpt, is een goed bijgewerkt cv en een motivatiebrief die is afgestemd op de functie van je voorkeur. Vraag ook sollicitatietips bij mensen in je netwerk die al voor Europese instanties werken. En laat altijd iemand met een scherp oog je cv en conceptbrief nalezen. Ben je door de eerste ronde heen, laat je dan ondersteunen bij de vervolgstappen zoals het SRDP en de CAST."
Hechte en levendige EU-gemeenschap
"Luxemburg zelf is volgens Anke een mooie stad met een vallei en kastelen, maar wel beduidend rustiger en veel meer een familieplek dan de Europese hoofdstad. “Ik ben inmiddels ook al vaker in Brussel geweest en dan merkte ik wel dat het daar op straat meer bruist en dynamischer is dan hier”, licht ze toe. “Gelukkig hadden wij in Luxemburg met collega’s ook volop sociale en inspirerende activiteiten zoals borrels, sportactiviteiten, diners en tripjes naar andere Europese instituties zoals de Raad van Europa, de Europese Commissie en de European Investment Bank. Juist omdat Luxemburg een slagje kleiner is, heb je er misschien wel zo’n hechte en levendige gemeenschap van EU-personeel.”